زندگی با همه ی داشته ها و نداشته هاش تکرار اتفاقات دیروزه، یا اتفاقات پارسال یا حتی 5 سال پیش.
فراموشی تو لحظه هایی که نباید فراموش کنی راز بزرگ ادامه ی زندگیه. یادت میره دنیا فقط یه داستان تکراریه که دست به دست میشه.
یادم نمیاد شروع این چرخه از کجا بوده ولی چیزی که منطقیه اینه که یه نفر و فقط یه نفر که هنوز مفعول قصه ی تکراریه زندگی نشده.
هر بار یه فرصت رو با دلایل مضحک خودمون میپیچونیم ، چون ته تهای مغز معیوبمون یک ایده آل مسخره، یک آینده ی مبهم شیرین، یک موفقیت دور و یا حتی یک شخص خاص میخکوب شده.
گاهن حتی زندگیه بدون ایده آل های ساختگیمون ایده آل تر به نظر میرسه؛ درست همین جاست که ایده های مسخره ، یا خاطرات دور میاد سراغمون. تصویری که روز اول دانشگاه از آینده مون متصور بودیم، نقشه ی مسیری که بعد از گرفتن لیسانس خیال کردیم برامون هموار شده، یا ویژگی های یه شخص معمولی که واسه خودمون خاصش کردیم و به خودمون قول دادیم هیشکی خاص تر از اون نباشه، یا حتی تاریخ روزهای خوب و بد مربوط به اون اشخاص.
همه ی اینا راز ادامه ی چرخه ی تکراریه زندگی ما آدماس.
فراموشی تو لحظه هایی که نباید فراموش کنی راز بزرگ ادامه ی زندگیه. یادت میره دنیا فقط یه داستان تکراریه که دست به دست میشه.
یادم نمیاد شروع این چرخه از کجا بوده ولی چیزی که منطقیه اینه که یه نفر و فقط یه نفر که هنوز مفعول قصه ی تکراریه زندگی نشده.
هر بار یه فرصت رو با دلایل مضحک خودمون میپیچونیم ، چون ته تهای مغز معیوبمون یک ایده آل مسخره، یک آینده ی مبهم شیرین، یک موفقیت دور و یا حتی یک شخص خاص میخکوب شده.
گاهن حتی زندگیه بدون ایده آل های ساختگیمون ایده آل تر به نظر میرسه؛ درست همین جاست که ایده های مسخره ، یا خاطرات دور میاد سراغمون. تصویری که روز اول دانشگاه از آینده مون متصور بودیم، نقشه ی مسیری که بعد از گرفتن لیسانس خیال کردیم برامون هموار شده، یا ویژگی های یه شخص معمولی که واسه خودمون خاصش کردیم و به خودمون قول دادیم هیشکی خاص تر از اون نباشه، یا حتی تاریخ روزهای خوب و بد مربوط به اون اشخاص.
همه ی اینا راز ادامه ی چرخه ی تکراریه زندگی ما آدماس.
